गरीब शेतकरी मराठी बोधकथा | Shetkari Story in Marathi
.jpeg "गरीब शेतकरी मराठी बोधकथा | Shetkari Story in Marathi")
मित्रांनो आता उन्हाळा सुरू होत आहे आणि सर्वांना सुट्ट्या लागल्या असतील त्यामुळे सर्वजण मोबाईल मध्ये गोष्टी ऐकत असतील तुम्ही देखील गोष्टींच्या शोधात असाल तर ही पोस्ट तुमच्यासाठी खूप उपयुक्त असेल कारण की यामध्ये मी पाच ते सहा गोष्टी सांगितल्या आहेत आणि त्या देखील तात्पर्यासोबत सांगितले आहेत चला तर मग सुरुवात करूया आजच्या लेखाला.
मराठी बोधकथा : गरीब शेतकरी
एक गरीब शेतकरी होता त्याच्याकडे थोडीशी जमीन होती आणि त्याच जमिनीत पीक घेऊन तो आणि त्याचे कुटुंब घाम गाळून कष्ट करत होते आणि आपल्या घरचा भागवत होते जमीन कमी असल्यामुळे त्याचा फक्त थोड्याच गरजा भागत होत्या आणि याच कारणामुळे तो नेहमी दुखी असेल त्याला कायम वाटायचं की आपल्याला इतरांप्रमाणे जास्त जमीन असावी त्यासाठी तो सारखे महत्त्वाचे की मला भरपूर जमीन मिळाली तरच मी सुखी होईल तो नेहमी देवाकडे मागणी करत असे की देवा मला बाकीच्यांसारखी जास्त जमीन दे. देवाने ही एक दिवस त्याला दर्शन देण्याचे ठरवले.
एक दिवस तू सकाळी जागा झाला आणि समोर बघतो तर काय देऊ भाग त्याला खूप आनंद झाला आणि आपली इच्छा पूर्ण होईल असे त्याला वाटले त्याने देवाला नमस्कार करून विनंती केली की देवा मला भरपूर जमीन मिळू दे देवाने सांगितले तू आता पळायला सुरुवात कर सूर्यास्त होईपर्यंत तू जेवढ्या जमिनीला फेरी मारून इथे येऊन पोहोचेल तेवढे जमीन तुझी होईल असे बोलून देव अदृश्य झाला शेतकऱ्याला खूप आनंद झाला.
शेतकऱ्याने देवाने सांगितल्याप्रमाणे पळायला सुरुवात केली पण जास्त जमीन मिळवायची त्याची हाव काही सुटत नव्हते त्यामुळे खूप दूरच्या जमिनींना वळसा घालत तो कसातरी सूर्यास्तापर्यंत मूळ जागी आला पण दिवसभरात धावत राहिल्यामुळे तो एवढा थकला होता की तिथे पोहोचल्या बरोबर त्याला उलटी सुरू झाली आणि तो खाली पडला व जागच्या जागी मरण पावला ते पाहून देव पुन्हा आले आणि देव म्हणाला, आता जेवढ्या जमिनीवर पडला आहे तेवढ्या जमिनीची त्याला वास्तविक गरज होती अशा प्रकारे शेतकरीला जमीन मिळाली नाही परंतु शेतकऱ्याचा जीव गेला . देवाने त्यास पुन्हा जिवंत केले व विचारले आता तुला हवी का जमीन तेव्हा शेतकरी बोलला मला क्षमा करा इथून पुढे मी खूप कष्ट करणे आणि स्वतःचे जीवावर जमीन घेईन देव प्रसन्न होऊन अदृश्य झाला.
मराठी बोधकथा तात्पर्य:
१.अति हाव हा विनाशाला निमंत्रण देतो.
२.अति तेथे माती
मित्रांनो मी अशी आशा करते की ह्या बोधकथा तुम्हाला आवडले असतील आणि जर या बोधकथा आवडल्या असतील तर कमेंट करून मला नक्की सांगा तुमच्या कमेंट वाचून मला पुढचा लेख लिहायला प्रोत्साहन भेटते
धन्यवाद